Makowiec z jabłkami bez mąki, występuje też pod nazwą „Szarlotka japońska”, od zawsze moja mama piekła go na Święta. Ciasto jest lekkie, delikatne w smaku, wilgotne.

To jedyno ciast, które do tej pory ucieramy tradycyjnie w starej, ceramicznej makutrze, pamiętającej odległe czasy. Sytuacja wyjątkowa, zdarza się tylko dwa razy w roku. 

Stollen z marcepanem i bakaliami, niemieckie ciasto świąteczne, tym razem wersja bez glutenu.

Smakiem niewiele się różni od ciasta na mące pszennej, różnice minimalne w strukturze ciasta. To na mące pszennej jest ciut wilgotniejsze, ale to bezglutenowe można po upieczeniu nasączyć np. mocnym naparem z herbaty lub rumem, nasiąka też stopionym masłem którym smarowana jest powierzchnia ciasta.

Samo ciasto w sobie jest delikatnie słodkie, cała słodycz zawiera się w śnieżnobiałej cukrowej czapie posypki.

Sernik krakowski, od lat jest stałym elementem moich uczt świątecznych. Gęsty, delikatny, śmietankowy, pachnący wanilią.

Na święta Bożego Narodzenia jego powierzchnię zdobi charakterystyczna kratka, a na Wielkanoc jego powierzchnia radośnie się zieleni, dzięki dodatkowi soku z młodej pokrzywy lub szpinaku.

W tym roku ciasto kruche obecne w tym serniku jest w wersji bezglutenowej, to samo sprawdzone ciasto, które przygotowuję na szarlotkę. Proporcje ciasta w przepisie są na dużą rodzinną blaszkę.

Idealna, krucha szarlotka na bazie mąk bezglutenowych. Nie trzeba się martwić nad wykorzystaniem białek jaj, jak to jest w przypadku kruchych ciast z mąki pszennej.

To ciasto jest najlepsze, jak dobrze ostygnie, wtedy świetnie się kroi, smak i aromat też się zmienia z czasem na korzyść.

Ciasto świetne do kawy, jako przekąska na wycieczce, czy drugie śniadanie dla dzieci do szkoły (w wersji bez rumu).
Polecam serdecznie :-)

Od wakacji stopniowo przechodzę na dietę bez glutenu i takie przepisy będą pojawiać się w moich notatkach. Unikam gotowych preparatów mąk bezglutenowych, przepisy komponuję na bazie ogólnie dostępnych składników.

Czekoladowe ciasto z cukinii (bezglutenowe) – ten przepis jest na dużą, rodzinną formę (40 x 25 cm), ciasto wilgotne, puszyste, na długo zachowuje swoją świeżość.

Dla dzieci wypiekam z tego przepisu babeczki, fantastycznie znoszą one mrożenie. Można zrobić na raz większą ilość, a później jest jak znalazł przekąska na drugie śniadanie do szkoły, piknik czy podwórkowe szaleństwa.
 
Zielone cząstki cukinii ciekawie wyglądają w przekroju ciasta. Dla niewtajemniczonych smak i konsystencja ciasta właściwie nie odbiega od wypieku na mące pszennej z glutenem. Polecam :-)